การสื่อสารข้อมูล: ข้อมูลจะไม่ถูกสื่อสารไปยังบุคคลที่สามยกเว้นตามข้อผูกพันทางกฎหมาย
ซึ่งรวมถึงการรวบรวมของเสีย การขนส่ง การจัดการวัสดุอันตรายพิเศษ การรีไซเคิลวัสดุที่ใช้งานได้ ล่วงเวลา, การจัดการของเสียมีความสำคัญมากสำหรับเหตุผลทางนิเวศวิทยาและเศรษฐกิจ ตั้งแต่ครั้งก่อนๆ เมื่อการจัดการของเสียขึ้นอยู่กับการขนส่งไปยังสถานที่เปลี่ยวและใช้การเผาเป็นวิธีการในการทำลายล้าง เราได้ผ่านกระบวนการรีไซเคิลแล้ว
เรารับบริการบำบัดตะกอนชีวภาพทุกประเภท เพื่อตอบสนองความต้องการของภาคอุตสาหกรรมอย่างครบวงจร
การกำจัดของเสียที่ไม่สามารถนำกลับมาใช้ใหม่ได้ไม่ว่าด้วยวิธีใด
วัตถุประสงค์ของข้อมูล: ควบคุมสแปมการจัดการความคิดเห็น
ดินมีการจับตัวกันอย่างเหมาะสม ทำให้การระบายน้ำและอากาศถ่ายเทได้ดี
สถานที่ทิ้ง สามารถนำไปทิ้งไว้ในภาชนะที่สถานพยาบาลหรือโรงพยาบาล เพื่อรวบรวมไว้กับอุปกรณ์ทางการแพทย์ที่ชำรุดเพื่อรอกำจัดโดยสถานพยาบาลต่อไป หากไม่สะดวกหรือจำเป็นต้องทิ้งลงถังขยะภายในบ้านหรือที่ทิ้งขยะ ควรบรรจุในภาชนะหรือใส่ถุง และเขียนกำกับว่าเป็น “ของเสียอันตราย” โดยใส่ถุงแยกออกจากขยะทั่วไป เพื่อให้หน่วยงานที่รับผิดชอบการจัดการขยะนำไปกำจัดได้อย่างถูกวิธีตามหลักวิชาการต่อไป
ของเสียปนเปื้อน: เกิดขึ้นเมื่อสารปนเปื้อนหรือสารเคมีปล่อยออกมาจากกระบวนการผลิต ตัวอย่าง ได้แก่ การรั่วไหลของน้ำมันและสารเคมี กำจัดของเสีย ฝุ่นและควันที่เกิดจากการเผาไหม้วัสดุ
การจัดการน้ำเสีย ด้วยการบำบัดขั้นรองหรือขั้นที่สอง เป็นการบำบัดทางชีวภาพ ที่อาศัยการเลี้ยงจุลินทรีย์ในระบบที่สามารถควบคุมได้
สำหรับโรงงานอุตสาหกรรมมีการจัดการระบบบำบัดน้ำเสียต่างกันไปทั้งนี้ขึ้นอยู่กับขนาดพื้นที่ในการจัดการเรื่องระบบน้ำเสีย สำหรับโรงงานอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ที่มีการถ่ายเทน้ำเสียในปริมาณมากออกสู่สิ่งแวดล้อม เช่นโรงงานน้ำตาล โรงงานผลิตอาหารทางการเกษตร จะมีการจัดการเรื่องระบบบำบัดซึ่งต้องใช้พื้นที่ขนาดใหญ่ ดังนั้นระบบบำบัดจึงเหมาะสำหรับเป็นระบบบ่อชนิดต่างๆ ทั้งมีการใช้ออกซิเจนและไม่มีการใช้ออกซิเจน
แนวทางการดำเนินงานด้านการจัดการของเสีย
เป็นกระบวนการที่ต้องมีอุปกรณ์ช่วยมากกว่ากระบวนการที่กล่าวมา ซึ่งกระบวนการนี้จะใช้ในขั้นตอนสุดท้ายในการบำบัดน้ำเสีย ที่ผ่านกระบวนในขั้นตอนอื่นแล้ว เช่น กระบวนการดังต่อไปนี้
กากตะกอนชีวภาพถูกนำไปสร้างปุ๋ยหมักและสารปรับปรุงดิน ช่วยเพิ่มคุณภาพดิน
การใช้ออกซิเจนในระบบบำบัดน้ำเสีย ซึ่งนำแบคทีเรียมาย่อยสารอินทรีย์ที่อยู่ในน้ำเสีย จึงต้องเพิ่มออกซิเจนในน้ำเพื่อให้แบคทีเรียสามารถเจริญเติบโตและย่อยสลายสารอินทรีย์ได้เร็วขึ้น ซึ่งเมื่อแบคทีเรียมีปริมาณมาก ๆ ก็จะจับตัวเป็นก้อน และตกตะกอนจนสามารถแยกออกไปได้ ส่งผลให้คุณภาพของน้ำดีขึ้น